Το ελληνικό punk είναι μια ιστορία που έχει συμπληρώσει περίπου τριάντα χρόνια, με ιστορικά συγκροτήματα που μέχρι σήμερα συντηρούν το μύθο του. Οι Γενιά Του Χάους, οι Αντί, οι Ex-Humans, οι Stress κ.α. είναι μπάντες που ναι μεν έπαιζαν απλή μουσική (για punk μιλάμε), αλλά είχαν πολιτικοποιημένο και καυστικό στίχο που εξέφραζε και που εν μέρει συνεχίζει να εκφράζει και σήμερα μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων. Οι Indico, λοιπόν, υφολογικά ανήκουν στο ελληνικό punk ιδίωμα και αυτή είναι η πρώτη προσπάθεια να κάνουν πιο γνωστή τη μουσική τους.
Ο ήχος τους έχει επιρροές από metal, παράλληλα διατηρεί βασικούς punk ρυθμούς και τις αντίστοιχες χαρακτηριστικές (καλή δουλειά) διφωνίες. Η παραγωγή όμως του demo αφήνει ένα clean cut, ρηχό και γυμνό αποτέλεσμα, που αποστασιοποιεί τον ακροατή και φέρνει λίγο από τον ήχο της αναβίωσης του ελληνικού ροκ στα μέσα του ’90.
Οι στίχοι, από την άλλη, περιέχουν έναν κοινωνικό προβληματισμό, μόνο που τελικά αυτός εκφράζεται με μανιέρες και ίσως με μια αφελή προσέγγιση στη θεματολογία. Βέβαια, υπάρχει και ένα απολαυστικό power χαβαλε-anthem, η “Mπυροποσία”, στο τέλος του demo, που είναι άξιο οργισμένου headbanging. Η προσπάθεια των Indico είναι απόλυτα ειλικρινής, αλλά ελλείπεται της βασικής προϋπόθεσης του να παίζεις καλό ελληνικό punk: ένας δυνατός στίχος.
Κείμενο : Παναγιώτης Τσώνης